Ons
jaarlijkse uitje naar Frankfurt was deze keer eind april tijdens
onze vakantie in Limburg. Deze keer hadden we ons voorgenomen niet
alleen de luchthaven te bezoeken maar ook eens rond te gaan rijden.
Maar ja, dan moet je nog wel eerst naar Frankfurt toe rijden. Dat
ging dit keer niet zonder slag of stoot want het was eersteklas
pettenweer. Het regende dat het goot dus stevig doorrijden was
helaas alleen mogelijk op plekken waar het niet regende. Helaas
heeft de heenrit maar liefst vier uur en een kwartier geduurd.
Ogen te kort!
Wanneer je op de duitse autobaan
rijdt kom je ogen te kort. Hier reed een vrachtwagen voor ons met
daarop van voor tot achter splinternieuwe porsches! In eerste
instantie reden we er met 180 voorbij zonder dat we er erg in
hadden. Dan is het moeilijk om weer bij te komen. We zijn
uiteindelijk maar even op een rastplatz gestopt om de vrachtwagen
weer voorbij te laten gaan. De chauffeur van de vrachtwagen kwam
niet meer bij van het lachen toen wij foto's aan het maken waren!
Na
zo’n lange tijd rijden is het prettig als je het luchthavengebouw
eindelijk in zicht krijgt. Deze keer hebben we de auto in P3 gezet
bij het Airport center. Nou, doe dat maar niet want het is echt
zeldzaam duur (3 euro per uur!). Een groot voordeel was wel dat we
direct in het goede terminalgebouw stonden
We
besloten gelijk naar het bezoekersterras te gaan. Eenmaal daar
aangekomen konden we kennis maken met de verscherpte controle voor
de toegang. Tassen op de band, jassen in een bak en op de band,
camerakoffer op de band en dan het hele circus door de scan heen.
Alles in ortnung herren! “Ja naturlich”, zeiden wij! Gelukkig
was het inmiddels opgehouden met regenen en konden we droog naar het
bezoekersterras van terminal 1 wandelen. De kerosinedamp was direct
te ruiken maar dat geeft een extra gevoel bij het spotten.
Het is nog een knap eind lopen naar
het bezoekersterras maar dan krijg je ook wel het neusje van de
zalm! De bezoeker krijgt te veel te zien op zijn weg naar het
bezoekersterras. In de zomermaanden kan een 'ritje' worden gemaakt
in vliegtuig dat u hier rechts ziet.
Het
was nog rustig op het bezoekersterras en we hadden direct prijs want
het was kenbaar een Boeing uurtje! Lufthansa gaf acte de presance
met een groot aantal vertrekkende en binnenkomende 747’s. Geweldig
toch hoor want zelfs met een digitale camera zonder zoommogelijkheid
is het mogelijk de toestellen goed te fotograferen. Dat hebben we
dus ook gedaan zoals u ziet!
Zoals
altijd vloog ook deze keer de tijd en was het na 2 uur tijd geworden
wat te gaan eten. Hiervoor moesten we met de monorail van terminal 1
naar terminal 2 want daar is een McDonalds restaurant. Dat is toch
wel een hele belevenis hoor, die monorail. Zoiets maak je niet zo
vaak mee. Het geeft een beetje futuristisch gevoel. Helaas was het
bezoekersterras op terminal 2 gesloten. Jammer maar niet zonder
reden want de veiligheid kon niet langer worden gewaarborgd.